Across the border, perhaps better (Απέναντι, ίσως καλύτερα…)

Απέναντι, ίσως καλύτερα…

Για κάποιους η μετανάστευση αρχίζει από μικρή ηλικία. Διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο μέσα από την Ελληνική εκπαίδευση, κάθε χρόνο έρχονται παιδιά από την Αλβανία να φοιτήσουν στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και Λύκειο του Πενταλόφου Κοζάνης και να διαμείνουν στην μαθητική Εστία του χωριού για τουλάχιστον έξι χρόνια.
Μακριά από την οικογένεια τους υποχρεώνονται, παράλληλα με το πρόβλημα της γλώσσας, να προσαρμοστούν σε ένα διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον.
Η ιδιαίτερη αυτή κοινωνία των πενήντα μικρών μεταναστών απαιτεί αρκετή προσπάθεια από τους ίδιους και τους καθηγητές τους ώστε να ανοίξουν τα παράθυρα της γνώσης, να ξεκλειδώσουν οι πόρτες της επικοινωνίας και να στηθούν οι γέφυρες που θα ενώσουν.
Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου προσπαθούν καθημερινά όχι πρωτίστως για την γνώση αλλά για την κάλυψη της απουσίας, της ανάγκης, της ελπίδας.

Βρεττάκος Αλέξανδρος

Across the border, perhaps better

For some people, the migration begins from an early age. Asking for a better tomorrow through the Greek education, every year Albanian children come to attend Multicultural High School of Kozani Pentalofos and reside in a Student House for at least six years.
Away from their families, these students are forced, along with the problem of language, to adapt to a different cultural environment. This special society of fifty small immigrants requires tries hard, with the help from their teachers, to open the windows of knowledge, to unlock the doors of communication and to build bridges that unite.
The teachers’ main object is not only to educate but also to temper the absence of the family and to keep the hope for a better future alive.

Alexandros Vrettakos