ΣΕΡΒΙΑ (Serbia)
Ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με την φωτογραφία ήταν το σόκ που δέχθηκα βλέποντας τις ταινίες του Kusturica και ειδικά τον Καιρό των Τσιγγάνων ( Σπίτι για κρέμασμα) και αργότερα το Underground. Αυτό το παράλογο, ανεξέλεγκτο αλλά και ταυτοχρόνως το τόσο αυθεντικό στην ανθρώπινη φύση που εκφράζεται μέσα από τις ταινίες αυτές, συνάντησα μόνο στους λαούς των Βαλκανίων και περισσότερο στους Έλληνες και Σέρβους. Οι σπουδές μου στην Σερβία με μπόλιασαν με την ευρύτερη γεωγραφική κατανόηση του τόπου και της κουλτούρας των Σέρβων. Η Ελληνική μου εθνικότητα παντρεμένη με τα παραπάνω στοιχεία, μου δίνει εύκολη προσβασιμότητα στους ανθρώπους και ένα προνομιούχο διαβατήριο για να ταξιδεύω σε αυτή τη χώρα με τις ιδανικότερες συνθήκες. Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο στους Σέρβους είναι η εμμονή τους στην εμπιστοσύνη του ένστικτου τους εις βάρος της λογικής τους. Κάτι που ο δυτικός << πολιτισμένος >> άνθρωπος έχασε στο δρόμο της εξέλιξής του. Οι παραπάνω σκέψεις μου λοιπόν με οδήγησαν να φωτογραφίζω εδώ και αρκετά χρόνια στα Βαλκάνια χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και σκοπό αλλά απόλυτα παραδομένος στην τυχαιότητα των ταξιδιωτικών μου συγκυριών και ενστίκτων.
One of the reasons I dealt with photography was the shock I received while watching Kusturica films, and especially Gypsy Weather (and the Hunger House) and later Underground. This absurd, uncontrollable but at the same time so authentic in human nature expressed through these films, I encountered only in the Balkan peoples and more in the Greeks and Serbs. My studies in Serbia bore me with a broader geographical understanding of Serbian place and culture. My Greek nationality married to the above, gives me easy access to people and a privileged passport to travel to this country in the most ideal conditions. What impresses me most about Serbs is their persistence in trusting their instincts against their logic. Something that the Western "civilized" man lost in the way of his evolution. So my thoughts above have led me to photograph for many years in the Balkans without any specific design or purpose but completely surrendered to the randomness of my travel experiences and instincts.
Ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με την φωτογραφία ήταν το σόκ που δέχθηκα βλέποντας τις ταινίες του Kusturica και ειδικά τον Καιρό των Τσιγγάνων ( Σπίτι για κρέμασμα) και αργότερα το Underground. Αυτό το παράλογο, ανεξέλεγκτο αλλά και ταυτοχρόνως το τόσο αυθεντικό στην ανθρώπινη φύση που εκφράζεται μέσα από τις ταινίες αυτές, συνάντησα μόνο στους λαούς των Βαλκανίων και περισσότερο στους Έλληνες και Σέρβους. Οι σπουδές μου στην Σερβία με μπόλιασαν με την ευρύτερη γεωγραφική κατανόηση του τόπου και της κουλτούρας των Σέρβων. Η Ελληνική μου εθνικότητα παντρεμένη με τα παραπάνω στοιχεία, μου δίνει εύκολη προσβασιμότητα στους ανθρώπους και ένα προνομιούχο διαβατήριο για να ταξιδεύω σε αυτή τη χώρα με τις ιδανικότερες συνθήκες. Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο στους Σέρβους είναι η εμμονή τους στην εμπιστοσύνη του ένστικτου τους εις βάρος της λογικής τους. Κάτι που ο δυτικός << πολιτισμένος >> άνθρωπος έχασε στο δρόμο της εξέλιξής του. Οι παραπάνω σκέψεις μου λοιπόν με οδήγησαν να φωτογραφίζω εδώ και αρκετά χρόνια στα Βαλκάνια χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και σκοπό αλλά απόλυτα παραδομένος στην τυχαιότητα των ταξιδιωτικών μου συγκυριών και ενστίκτων.
One of the reasons I dealt with photography was the shock I received while watching Kusturica films, and especially Gypsy Weather (and the Hunger House) and later Underground. This absurd, uncontrollable but at the same time so authentic in human nature expressed through these films, I encountered only in the Balkan peoples and more in the Greeks and Serbs. My studies in Serbia bore me with a broader geographical understanding of Serbian place and culture. My Greek nationality married to the above, gives me easy access to people and a privileged passport to travel to this country in the most ideal conditions. What impresses me most about Serbs is their persistence in trusting their instincts against their logic. Something that the Western "civilized" man lost in the way of his evolution. So my thoughts above have led me to photograph for many years in the Balkans without any specific design or purpose but completely surrendered to the randomness of my travel experiences and instincts.