The fairies of the lake.
A weathered brick staircase juts out of the water. Nothing reasonable justifies its existence. The lake around her still. The winter silence of November ideal for walks. And more broken stairs on the shore. Strange shapes of objects when you see them detached from their surroundings. They transform and when abandoned for a long time, they become haunted. That's how I met the Fairies of the lake.
PS My exhibition is about a photographic study of the now submerged Neraida village in Lake Polyphytos and the new Neraida that was built on top of the nearby mountain. I decided to avoid the scope of the beautiful view of the lake from the new Fairy, as well as its people, strictly rendering the place through its desolate microscapes.                                                        

                                                       Vrettakos Alexandros

Οι νεράιδες της λίμνης
 Μια διαβρωμένη χτιστή σκάλα ξεπροβάλλει μέσα από το νερό. Τίποτα λογικό δεν  δικαιολογεί την ύπαρξή της. Η λίμνη γύρω της ακίνητη. Η χειμωνιάτικη σιωπή του Νοέμβρη ιδανική για περιπάτους. Και άλλες σπασμένες σκάλες στην ακτή. Παράξενα τα σχήματα των αντικειμένων όταν τα βλέπεις ξεκομμένα από το περιβάλλον τους. Μεταμορφώνονται και όταν εγκαταλείπονται για καιρό, στοιχειώνουν. Έτσι γνώρισα τις Νεράϊδες της λίμνης.
 Υ.Γ. Η έκθεση μου αφορά μια φωτογραφική μελέτη του βυθισμένου πλέον χωριού Νεράϊδα στην λίμνη Πολυφύτου και της νέας Νεράϊδας που χτίστηκε στην κορυφή του διπλανού βουνού. Αποφάσισα να αποφύγω τον σκόπελο της όμορφης θέας της λίμνης από την νέα Νεράϊδα, καθώς και τους ανθρώπους της, αποδίδοντας αυστηρά  τον τόπο μέσα από τα έρημα μικροτοπία του.
"Οι Νεράϊδες της λίμνης" είναι μια φωτογραφική έκθεση που έγινε το 2011 στα Σέρβια Κοζάνης. Το θέμα της έκθεσης ήταν το χωριό Νεράϊδα που βυθίστηκε στο χώρο που υπάρχει σήμερα η τεχνητή λίμνη Πολυφύτου και η δημιουργία της Νέα Νεράιδας στην κορυφή του διπλανού βουνού. Η έκθεση αποτελούνταν από ζευγάρια φωτογραφιών που περιείχαν μια ασπρόμαυρη και μια έγχρωμη φωτογραφία. Οι ασπρόμαυρες αναφερόταν στα ερείπια της παλιάς Νεράϊδας που αναδύονταν κάθε χρόνο όταν υποχωρούσαν τα νερά της λίμνης, και οι έγχρωμες στην Νέα Νεράϊδα που χτίστηκε στην συνέχεια. Οι ασπρόμαυρες εικόνες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν έναν διάλογο με τις έγχρωμες που συνοδευόταν. Χρονικά οι πρώτες αναφερόταν στο παρελθόν και οι δεύτερες στο παρόν. 
                                   Βρεττάκος Αλέξανδρος