Fairy tales and nightmares from Vevčani

Searching the internet eight years ago for interesting carnival-themed photo destinations in the Balkans, I came across the village of Vevčani, North Macedonia. Since then I have been photographing it continuously every year. From the very first year I got to know its residents and we became excellent friends with some of them. I was greatly impressed by their hospitality. Treats and open doors everywhere.
The carnival, held every year in mid-January, is traditionally associated with the start of the new year and the celebration of the name “Vassilis”. Through this local custom one can see the great love of the inhabitants for their village. As well as a justified pride that "the modern years" have not managed to change them and take them away from their roots. It is a place that resists change because it has self-sufficiency. Great assets for our times.
                                                                                                     
From the first day I was greatly impressed by the massive participation of the residents in their traditional carnival. Tradition says that they must make their own masks, which at the end of the carnival they will burn and be freed from their roles. Its traditional character and the authenticity of the carnival captivated me. I tried to infiltrate photographically and move my shots away from the established parade of carnival revelers on the main street. I insisted on isolating the disguised people in my photos, trying to reproduce the atmosphere of mystery and enigma that I encountered around me. Many visitors think that everything begins and ends with the parade. Instead, everything starts much earlier and ends in the afternoon of the next day. Some of my night photos do not contain carnivals but only village houses. I put them in the same body of work because I think they have this menacing carnival atmosphere. Finally, I believe that in order to enjoy the Vevčani carnival one must accept its excess and respect its history.

Παραμύθια και εφιάλτες από το Vevčani
 
Αναζητώντας στο διαδίκτυο πριν από οκτώ χρόνια ενδιαφέροντες φωτογραφικούς προορισμούς με θέμα τα καρναβάλια στα Βαλκάνια, γνώρισα το χωριό Vevčani. Από τότε το φωτογραφίζω ανελλιπώς κάθε χρόνο. Από την πρώτη κιόλας χρονιά γνωρίστηκα με τους κατοίκους του και με κάποιους γίναμε εξαιρετικοί φίλοι. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η φιλοξενία των κατοίκων. Παντού κεράσματα και ανοιχτές πόρτες.
Το καρναβάλι, που διεξάγεται κάθε χρόνο στα μέσα Ιανουαρίου, είναι παραδοσιακά συνδεδεμένο με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς και τον εορτασμό των Βασίληδων. Μέσα από αυτό το τοπικό έθιμο διακρίνει κανείς τη μεγάλη αγάπη των κατοίκων για το χωριό τους. Όπως και μια δικαιολογημένη περηφάνια που «τα μοντέρνα χρόνια» δεν κατάφεραν να τους αλλάξουν και να τους απομακρύνουν από τις ρίζες τους. Είναι ένας τόπος που αντιστέκεται στις αλλαγές γιατί έχει αυτάρκεια. Μεγάλα προτερήματα για τις εποχές που διανύουμε.
Από την πρώτη ημέρα μου έκανε μεγάλη εντύπωση η μαζική συμμετοχή των κατοίκων στο παραδοσιακό τους καρναβάλι. Η παράδοση λέει ότι πρέπει να κατασκευάσουν μόνοι τις μάσκες τους τις οποίες με τη λήξη του καρναβαλιού θα τις κάψουν και θα απελευθερωθούν από τους ρόλους τους. Ο παραδοσιακός του χαρακτήρας και η αυθεντικότητα του δρώμενου με συνεπήραν. Προσπάθησα να διεισδύσω φωτογραφικά και να απομακρύνω τα κάδρα μου από την καθιερωμένη παρέλαση των καρναβαλιστών στον κεντρικό δρόμο. Επέμενα να απομονώνω στις φωτογραφίες μου τους μεταμφιεσμένους, προσπαθώντας να αναπαράγω την ατμόσφαιρα μυστηρίου και αινιγματικότητας που συναντούσα γύρω μου. Πολλοί επισκέπτες νομίζουν ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν με την παρέλαση. Αντιθέτως, όλα αρχίζουν πολύ νωρίτερα και τελειώνουν το απόγευμα της επόμενης μέρας. Κάποιες νυχτερινές φωτογραφίες μου δεν περιέχουν καρναβάλια πάρα μόνο σπίτια του χωριού. Τις εντάσσω στο ίδιο σώμα δουλειάς γιατί πιστεύω ότι έχουν αυτήν την απειλητική ατμόσφαιρα του καρναβαλιού. Τέλος, πιστεύω ότι για να απολαύσει κανείς το καρναβάλι του Vevčani πρέπει να δεχτεί την υπερβολή του και να σεβαστεί την ιστορία του.