• PROJECTS
    • The magic box -Το μαγικό κουτί
    • Eternal Recurrence (Αιώνια επανάληψη)
    • The sketch of a virus (Το σκίτσο ενός ιού )
    • HOME - σπιτικό
    • Last Hope (Τελευταία Ελπίδα)
    • Without identity (Χωρίς ταυτότητα)
    • Dignity (Αξιοπρέπεια)
    • The three days New Yorker
    • Civilization (Πολιτισμός)
    • The journey ( Το ταξίδι )
    • PASSING BY
    • Μe and my body (Εγώ και το σώμα μου)
    • GUCA the Balkans Woodstock
    • MITHOVRAHIES (“The myths of rocks” ) - ΜΥΘΟΒΡΑΧΙΕΣ
    • The Black Spring of Alexia (Η Μαύρη Πηγή της Αλεξίας)
    • "Chrissa to Wonderland" Η Χρύσα στην χώρα των θαυμάτων
    • FALL - ΠΤΩΣΕΙΣ
    • Across the border, perhaps better (Απέναντι, ίσως καλύτερα…)
    • SERBIA (Σερβία)
    • CONSTANTINOPLE ( Κωσταντινούπολη )
    • WINTER TIME ( Χειμώνας )
  • BIO
  • CONTACT
  • VIDEOS
  • LINKS
V R E T T A K O S _ A L E X A N D R O S
Last Hope

Life itself is tragic. It carries within it a few moments of happiness, many moments of difficulty and a great deal of boredom. Eventually it seals us all to death. Because it is precisely this documented reality that I cannot accept, I think that our only and last hope is to create each of us at any level. So create in reaction to chaos and end.



Τελευταία Ελπίδα

Η ζωή από μόνη της είναι τραγική. Κουβαλάει μέσα της λίγες στιγμές ευτυχίας, πολλές στιγμές δυσκολίας και ένα μεγάλο κομμάτι βαρεμάρας.  Τελικά μας σφραγίζει όλους με τον θάνατο. Επειδή ακριβώς αυτή την τεκμηριωμένη πραγματικότητα  δεν μπορώ να την δεχθώ, θεωρώ ότι η  τελευταία ελπίδα μας είναι η προσπάθεια για δημιουργία. Δημιουργία λοιπόν σε αντίδραση  του χάους και του τέλους. 

Powered by Create your own unique website with customizable templates.